Op die plaas

For the weekend we went to the plaas (farm): Cornice, D.R. Van Vuuren se plaas. Hermann and I walked the last bit and made a stop by the beeste (cows and bulls) enclosure and an intruder: an eland.


Apparently his family jumped the fence back outside but he was too little to jump over it and got left behind. I am pretty sure he thinks he is a bull now, because he definitely acts like one (...if you know what I mean... hehe)
After that we walk over to the sheep enclosure to see the little ones and the moms:


However, catching the little ones wasn't as easy as it seems but we finally got one:



A couple of cows where on the enclosure next to them:


Now, out for a little picnic next to the water hole at about 4km (2.5 miles) from the house.



After lunch, Hermann and I run all the way back, avge speed: a little over 20km/h, for 25mins.
After that, Hermann, Mariska and I ride with the bakkie (pick-up truck) to the goats' enclosure. Some more running around to catch the little ones, but these are easier to catch since a couple of them are a day (or even less) old!....cutest thing ever!


Two of the lambs had lost their mom the day after they were born because a dog (not domesticated, so he is basically a wild animal) had ripped out and eaten its udder. Thus, also knowing that goats are not great mothers, we had to help the little lambs a little bit by holding one of the goat moms while the little ones sucked the milk out. After that, we had the luck to see how two of the goats gave birth to three little lambs:


Right after they are born, the mom licks them to clean them, really cute but also pretty gross, not gona lie..hehe


UNBELIEVABLE experience though!

One of the goats is really tame (not scared of humans at all) and came to greed us:


and wanted to play a little too:

We named her hardkoppig (stubborn and hard head in afrikaans).

Back to the house for a good BBQ from Mr. Hermann Sr: chicken and lekke' wors (delicious sausage)! Meanwhile, some have fun making bubbles like little kids:


The next day: back to the bokkies enclosure to welcome the newborns and make sure the orphans get a little bit of milk. On the way back, I'm driving! But it's trickier than it sounds: stick, old car, diesel, on the LEFT SIDE OF THE ROAD (British style), and on a little dirt track between the bushes ... NOTE: once I get on the "big road" (dirt track but that is big enough to have two ways) I go straight to the right side until Mariska reminds me four times that I have to go to the left side...good thing there's no traffic! haha

After that, back to the capital: Windhoek after 1.5 hours drive (1 of it on the dirt road).


Thanks for the lekke' weekend op die plaas!

AYOBA

Ingrid

Ons is terug/Hemos vuelto

Ek was oor die afgelope tyd baie meer afwesig as wat ek wou gewees het, maar ek en Ingrid probeer nou op datum kom so wees voorbereid vir klomp lang "posts".

Ek gaan nie meer veel skryf oor Suid-Afrika nie alhoewel ek nog meer sou wou sê. Ek sal egter klomp fotos opsit en julle is welkom om baie vrae te vra oor die plekke wat ons besoek het. Ek dink in elk geval dat die fotos 'n baie beter idee kan gee van hoe mooi die plekke daar was.

Na ons van Suid-Afrika af teruggekom het, het ons vir 'n week in Windhoek gebly en baie baie tennis gekyk. Dit was Franse Ope en as daar tennis op die televisie is, is daar nie veel tyd vir iets anders nie. Dit was ook tyd vir ons om bietjie te rus, want in Suid-Afrika het ons nie baie gerus nie omdat ons so baie plekke besoek het.

Die naweek daarna het ons gery om te gaan kamp in Etosha, een van die grootste wildparke in die wêreld. Daar het ons gebly vir drie nagte en dit was cool om weer te kamp vir die eerste keer in 'n baie lang tyd. Etosha is een van my gunsteling plekke in Namibië en die watergat waar ons gekamp het is 'n uitstekende plek om baie diere te sien. Ons het ontsettend baie zebras, springbokke, en blouwildebeeste gesien en relatief baie renosters, kameelperde, olifante en gemsbokke. Die laaste aand het ons een leeu gesien, maar die beste oomblik in Etosha was toe twee groot olifante niks meer as 2 meter van ons af kom staan en vreet het nie. Ons kon klomp goeie fotos neem. Ek wonder partykeer hoekom mense net hierdie diere skiet vir genot.

Na ons drie nagte in Okaukeujo (die naam van die kamp waar ons geslaap het) deurgebring het, het ons Noord gery deur Etosha en by die ander kampe (Halali en Namutoni) se watergate aangegaan om te kyk of ons nog diere sien. Daardie nag het ons toe by Tsintsabis gaan kamp vir een nag omdat dit omtrent halfpad tussen Etosha en Nunda was waar ons volgende sou kamp. Ek het al vergeet om te sê dat ons saam met my pa se suster (tannie Marianne) en haar familie gekamp het. Hulle is altyd lekker geselskap en ons gesinne is baie die selfde. Hulle het in Tsintsabis by ons kom aansluit en van daar af na Nunda saam met ons gery. Nunda is 'n kampeerplek op die Kavango rivier en mens sien en hoor die heeltyd die seekoeie wat in die rivier bly.

Dit was baie lekker om weer so baie van Namibië se natuur te kan sien. Mens kan dit net elke keer van voor af wardeer en veral in die noorde van Nambië is die natuur baie onaangeraak en kan 'n mens sien hoe die natuur op sy eie werk. Ek wou nie eintlik terugkom nie! Dit is 'n spesiale gevoel om so elke aand in jou tent te gaan inklim en die volgende oggend met al die geluide van die natuur wakker te word.

No he estado escribiendo tanto como quería pero en este momento Ingrid y yo estamos intentando poner a vosotros al corriente de lo que hemos estado haciendo.

Ya no escribiré más sobre Sudáfrica aunque quería explicar más, pero subiré muchas fotos y podeis preguntar lo que queráis sobre los lugares que visitamos. De todas maneras creo que las fotos pueden dar un idea más clara de los lugares a donde fuimos.

Después de que volvieramos desde Sudáfrica, nos quedamos en Windhoek (donde vivimos) durante una semana y como era el tiempo del Abierto de Francia estuvimos delante de la tele durante bastante tiempo. Además queríamos descansar porque no habíamos descansado mucho en Sudáfrica la semana anterior.

El fin después fuimos de camping en Etosha, uno de los parques nacionales más grande en el mundo. Allí nos quedamos por tres noches y era chulísimo acampar por la primera vez en mucho tiempo. Etosha es uno de mis lugares preferidos en Namibia y el lago artificial que estaba donde acampamos es un lugar donde se puede ver a muchos animales. Vimos a muchísimos cebras, gacelas, ñu azules, rinocerontes, jirafas, elefantes y orix. La última noche vimos a un león, pero el mejor momento fue cuando dos elefantes vinieron para comer no más de dos metros desde donde estuvimos sentados. Pudimos tomar muchísimas fotos buenas. A veces me pregunto como se puede matar a estos animales. Son gigantes pero muy tranquilos.

Después de que nos hubiéramos quedado en Okaukuejo (el lugar donde acampamos), nos fuimos al norte pero viajamos por el resto de Etosha y visitamos a los otros lugares de acampada antes de que nos fueramos de Etosha. Esa noche acampamos en Tsintsabis porque estaba en nuestro camino entre Etosha y Nunda, nuestro destino final. Mi tía (la hermana de mi padre) y su familia quedaron allí con nosotros y fueron a Nunda con nosotros. Siempre me divierto muchísimo con ellos. Son divertidos. Nunda es un lugar de acampada al lado del Rio Kavango y se puede oir y ver a los hipopótamos que viven en el rio en todo momento.

Me encantó ver la naturaleza de Namibia otra vez y me dí cuenta de que preciosa estaba.

Especialmente en el norte del país se puede ver la naturaleza sin que la gente interviene mucho. O sea, se puede ver como funciona la naturaleza sin nada más. No hay ciudades allá y la naturaleza esta conservada. Era una sensación increíble ir a dormir en tu tienda cada noche y despertarte entre el ruido de todos los animales cada día.

Besig om ons tente op te slaan/Montando las tiendas

Die naaste wat ek nog aan ´n olifant was/Lo más cerca que he estado de un elefante

Die watergat by Okaukuejo/El lago artificial en Okaukuejo

Rudolf en Marianne (ons niggie) by Nunda/Rudolf y Marianne (nuestra prima) en Nunda

Ayoba!

AYOBA quiz: answer and winners

Doncs primer de tot la resposta: Ayoba vol dir...... "good times" = expressió anglesa que s'utilitza quan un s'ho està passant o s'ho ha passat molt bé....quan algun moment és tant divertit i agradable que es recordarà durant molt de temps. Ara mateix és com el "motto" del mundial de futbol de sudàfrica 2010!

First of all, the answer: Ayoba means.... "good times" = expression used when one is having, or has had, a lot of fun and the "event" will be remembered for a long time. Currently it is the "motto" of the Fifa Worldcup South Africa 2010.

Ara, el guanyador/la guanyadora es.......... TUMOM! per ser la persona que més s'apropa a la resposta de veritat.... de totes maneres s'ha de dir que ha sigut una decisió difícil, sobretot amb la NIKA que tenia una resposta molt original i única!
...de totes maneres, merci per la participació i el regalet arribarà a finals de juny (amb mi!!! yuhu!).
ESPERO QUE SEGUIU COMENTANT perque hi ha un regalet cada setmana!!

And the winner is....... TUMOM! since she was the one which answer was closest to the actual meaning of Ayoba.....it was a hard decision...
in any case, thanks for participating! :)
I HOPE YOU KEEP LEAVING COMMENTS because there is a present every week!!

Ayoba!

Ingrid

Net sodat julle weet / Que sepaís

Ek vra om verskoning vir ons afwesigheid, maar ons het nie vergeet van die blog nie. Ek wil net sê dat ons oormôre ry om te gaan kamp en ons sal seker maak dat ons altwee 'n lang stuk skryf voor ons gaan.

Terloops, Ingrid se ma het amper die regte antwoord gegee! Ons sal môre sê wat Ayoba beteken...

Disculpa por nuestra ausencia, pero no nos olvidamos del blog. Quiero decir que nos iremos de camping el martes que viene y nos aseguraremos de que ambos escriben mucho antes de que nos vayamos.

Por cierto, señora Patricia Armet estaba muy muy cerca con su respuesta! Diremos lo que significa Ayoba mañana...

Hermann...Ayoba

Party uitgelate besonderhede / Algunos detalles omitidos

Ek het gedink dit sal goed wees om almal te laat weet dat ek my beursie gekry het. Eintlik het ek dit nog nie fisies weer in my hande nie, maar dit behoort Vrydag met FedEx gestuur te word van Amerika af.




Behalwe dit het ek vergeet om te vertel van die Afrikaanse Taal Monument wat ons besoek het die Donderdag na ek aangekom het in die Kaap. Die monument is opgerug om mens te herinner aan die Afrikaanse taal se invloed op Suid-Afrika se kultuur. Dit verduidelik ook waar die taal vandaan kom in terme van ander tale en lande. Afrikaans is een van die jongste erkende tale en is eers op 8 Mei 1925 as 'n amptelike taal erken. Dit het hoofsaaklik onstaan uit Hollands toe die Hollanders in Suid-Afrika aangekom het in die 17de eeu. Vandag is Afrikaans een van die belangrikste tale in die wêreld! :)


Pensaba que sería bueno avisar a todos que encontré mi cartera. En realidad todavía no la tengo en mis manos pero deberían mandarla el viernes por FedEx desde los Estados Unidos.


Además me olvidé de contar del monumento del idioma Afrikaans que visitamos el jueves después de que llegara a El Cabo. El monumento se construyó para que se recuerde de la influencia que tuvo el idioma Afrikaans en la cultura de Sudáfrica. También se explica de donde viene el idioma en cuanto a idiomas y paises diferentes. Afrikaans es uno de los idiomas más jovenes y sólo se reconoció como idioma oficiál en el 8 de mayo 1925. Hoy en día es uno de los idiomas más importantes del mundo! :)

Ek en my ma by die monument / Mi madre y yo en el monumento

Ek en Igrid / Ingrid y yo

Aan die binnekant van die monument / En el interior del monumento

Ingrid het haar eerste botterbroodjie (scone) saam met ons geëet daardie dag! Dit is die iets van die Britse invloed wat ons nog oorhou.

Ingrid comió su primer ¨scone¨ ese día con nosotros. Es algo que todavía nos queda de la influencia británica!

Adiós...Ayoba

Hermann

Suid-Afrika is baie mooi! Ek kom dit elke keer agter as ek hier aankom. Almal van julle is genooi as julle ooit eendag wil kom kyk. Ons het die Donderdag na ek aangekom het maar net bietjie in Stellenbosch, waar André en Mariska op universiteit is, tyd spandeer en ook na die Somerset Mall toe gegaan wat naby is aan Die Strand. Ons is die volgende dag na Tafelberg toe om te gaan kyk of ons op kon gaan met die kabelkarre, maar ongelukkig was die wind die dag baie sterk en moes ons onder bly.

Ons het toe besluit om Kaap Punt toe te ry wat die mees suidelike punt is naby Kaapstad soos julle op die foto onder kan sien. Ons het oppad soontoe gestop in Houtbaai om te eet en ook omdat ons bietjie verdwaal het. Die klein restaurantjie op die see was perfek vir my! Ons het toe verder gery en omtrent teen 3:30 pm was ons by Kaap Punt. Ek sit 'n paar fotos by sodat julle kan sien en ook omdat fotos beter vertel wat ons daar gesien het.

Sudáfrica es precioso! Cada vez que llego me doy cuenta de nuevo. Todos estaís invitados si un día quereís venir para ver. El jueves después de que llegara fuimos a Stellenbosch donde van André y Mariska a la universidad, y también a Somerset Mall (un centro comercial) que está muy cerca de Die Strand. (Die Strand significa ¨La Playa¨ y es el lugar donde nos quedamos) El día siguiente fuimos a Table Mountain (una montaña muy conocida) para subir con los teleféricos pero no pudimos porque hizo demasiado viento.


Decidimos conducir hacia Cape Point (el Punto de El Cabo) que es el punto cerca de El Cabo y más al sur como podeís ver en la foto de arriba. En el camino fuimos a Houtbaai para comer y también porque estuvimos perdidos. Comimos en un restaurantito al lado de la mar! Entonces seguimos y llegamos a el Punto de El Cabo a las 3:30 por la tarde. Pongo unas fotos para que podaís ver lo que encontramos. De todas maneras las fotos enseñan todo mejor que lo que puedo contar.

Houtbaai, waar ons middagete geëet het/Hootbaai, donde comimos al mediodía

Dit was die moeite werd om te verdwaal omdat ons toe hierdie mooi pad moes vat / Perderse valió la pena ya que acabamos cogiendo esta carretera tan bonita de camino a "Cape Point":

Waar Jan Van Riebeeck voet aan wal gesit het / Donde Jan Van Riebeek (primer holandés en llegar a Sudàfrica) llegó la primera vez

Oppad het ons bobbejane raakgeloop / De camino nos encontramos un grupo de babuinos: qué culito tan mono! jeje (Ingrid)

Ons is hierso! :) / Por fín hemos llegado! :)

Kaappunt / El Punto del Cabo

Ek en my ma in kaappunt / Mi madre y yo en El Punto del Cabo

Waarnatoe volgende? / A dónde ahora? / Whereto next?

Hermann

The adventure home

I am sure not all of you would want to know about someone's trip home normally, but since this was not a normal trip, I felt that it needed some explanation in great detail to do justice to the events that took place. I promise to keep it as short as possible...

It was Sunday, the 16th of May and we were suppose to leave at different times from the airport in Fort Wayne. Ingrid was going to fly at around 1 pm and my flight was scheduled for around 5 pm. So weird start, but I mean that is definitely possible so it was not too suspicious. Well so I decide to just go to the airport the same time that Ingrid goes and then just wait around until my flight leaves later. We get to the airport and as I get out of the car, I realize that I did not bring my backpack with me. Pretty smart move right? Diego, my roommate tells me not to worry, but what does he know about the events that was going to happen the next couple of days.

It was perfect. I was going to go home to pick up my backpack and watch Rafa beat Roger again in the Madrid final before I had to be back for the flight at 5. We literally stopped at the house when Ingrid called and told me that they made a mistake and that I would actually have to fly with her in about 30 minutes. That is exactly how far the airport is from where we live. I am going to skip the details, but I missed that flight obviously and in the end I got another flight the next day to Atlanta where I would fly from to Johannesburg and then to Cape Town.

Monday, the 17th of May. Mishap number 2. My plane leaves the Fort Wayne airport and hour and 45 minutes late and I miss my connecting flight on Atlanta. I spend the night in a hotel in Atlanta. I was lying on the bed when I suddenly got a little thirsty. A Coke sounded delicious and as I opened my backpack to take out my wallet I made the discovery that my wallet was not in it as I thought. Fast forward a bit to the next day after I had contacted the Lost and Found departments of the Atlanta airport, the Fort Wayne airport, and Delta, the airline with which I flew. Keep in mind that this was aoll done throught the internet because I had cancelled my phone for the summer (a normal thing to do when you are not going to miss your flights).

My flight was the night at 7 pm and I did not miss this one since I was on the airport since about noon. When I got into the plane I realized that my seat was in first class and this made the flight a lot more enjoyable. I got to Johannesburg safely and then flew to Cape Town where my mom, sister, brother, and Ingrid were waiting. I know this was a long story, but I felt it was worth telling since this was the most interesting trip I had had up to that point in my life.

Best line of the trip:

I met a guy on the Atlanta airport who had lost his Raybans. After hearing that I had lost my wallet he asked the following, intriguing question: "Why did you do that?"

I am open to any suggestions on what to answer to a question like that in the future.

Thanks....Ayoba

Hermann